به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، شایسته فرح کارشناس ارشد معماری دانشگاه آزاد قزوین و پژوهشگر اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان هرمزگان اولین سخنران نشست دوم ،دومین همایش بین المللی معماری دست کند با عنوان \"سنّتها و معماری دستکند \"بود که به ارایه گوشه ای از مقاله خود با نام \"پژوهشی در شناخت باورها و آداب و رسوم مرتبط با دست کندهای \"تلا \" پرداخت .
او افزود: شناخت و شناسایی معماری دست کند بدون توجه به فرهنگ شفاهی ، آداب و رسوم آن منطقه و عوامل فرهنگی که موجب شکل گیری این گونه معماری شده است و نیز فرهنگ و آداب و رسومی که حاصل حضور افراد در انواع دست کندها چه به صورت بلند مدت ، کوتاه مدت و چه به صورت استفاده از آنها به عنوان تاسیسات و عناصر خدماتی می باشد، ناکافی و خسران بار است .
به گفته وی ، مجموعه 366عددی دست کندهای تلا روستای لافت در جزیره قشم به دلیل ارتباط تنگاتنگی که با زندگی مردمان آن منطقه داشته و دارد در طول تاریخ پدید آوردنده باورها، آداب و رسوم و فرهنگ شفاهی مختص خود شده است .
فرح تصریح کرد که در این مقاله سعی می شود با استفاده از روش های علمی مطالعات میدانی و اسنادی و مصاحبه به معرفی آنها پرداخته شود .
گوردخمه های کوچگران بختیاری
\"ریخت شناسی و کاربرد شبه-گوردخمه های کوچگران بختیاری \"عنوان مقاله اردشیر کوهزاد کارشناسی ارشد مرمت آثار اداره میراث فرهنگی شهرستان لالی خوزستان بود که وی با بیان مقدمه ای از گوردخمه به ارایه آن پرداخت .
وی تصریح کرد که گور دخمه حفره ای در دل صخره ، کوه ها و تپه هاست که برای خاکسپاری مردگان ساخته شده است و بعد ها الگویی برای دیگر کارها شده است .
به گفته او ، در منطقه بختیاری شبه گوردخمه هایی وجود دارد ک کاربریشان صرفا پنهان کردن گنجینه و اشیای با ارزش شخصی بوده است و بعضا حکایت از نوعی معابد با آییین های خاص مذهبی دارد .
کوهزاد تصریح کرد که این شبه گوردخمه ها که منحصر به فرد هستند بر اساس مشاهدات عینی و مطالعات کتابخانه ای به روش توصیفی –تحلیلی مورد بخث قرار گرفته اند .
بردگورهای بازفت
معصومه طاهری دهکردی دانشجوی دکتری باستان شناسی دانشگاه بوعلی سینا همدان دیگر سخنران این نشست بود که به بیان گوشه ای از مقاله \"بردگورهای بازفت (استان چهارمحال و بختیاری )پرداخت و تصریح کرد که در جنوب ، غرب وشمال استان در محدوده فرهنگ بختیاری با بقایای فرهنگی رو به رو می شویم که در اصطلاح گویش بختیاری به \"بردگوری\"یا \"خرفت خانه\"شهرت دارد .
وی افزود:در گذشته برای سه عنصر آب ، باد و خاک اهمیت تقدس گونه ای قائل بودند به همین دلیل از دفن مستقیم اجساد مردگان در خاک خودداری می کردند .
دهکردی خاطرنشان ساخت : در آن زمان به علت اینکه دفن اموات در خاک موجب آلوده شدن خاک می شد مردگان را درمکانی خاص که با خاک درارتباط نبود دفن می کردند و از این رو مکان هایی مانند بازفت با حفر و کندن دل صخره ها با قطعات عظیم سنگی استودان های مورد نظر را به صورت دخمه به وجود می آورند .
آسیب شناسی دست کندبامیان افغانستان
\"معرفی و آسیب شناسی مجموعه دست کند در بامیان افغانستان \" عنوان اولین مقاله سومین نشست تخصصی با عنوان آئینها و معماری دستکند بود که توسط خدیجه احمدی کارشناس ارشد شهرسازی دانشگاه هنر ارایه شد .
او تصریح کرد :بامیان از ولایت های مرکزی افغانستان است که در 175کیلومتری کابل قرار دارد و از نظر تاریخی و گردشگری جزء مناطق دیدنی جهان به شمار می رود .
این شهر که بطور خطی گسترش یافته است با هشت آبده تاریخی و بویژه دو تندیس بزرگترین بودای دست کند جهان در دل کوه امروزه در فهرست میراث های فرهنگی جهان قرار دارد .
به گفته وی ، یافته های تحقیق نشان می دهد که این مجموعه ها دارای ویژگی های با ارزش تاریخی و عملکرد های مختلف بوده اند .
ساختارهای دست کند در قلاع اسماعیلیه
محمد فرجامی کارشناس ارشد باستان شناسی اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی دیگر سخنران این نشست بود که به بیان گوشه ای از مقاله خود با عنوان \"بررسی ساختارهای دست کند در قلاع اسماعیلیه در خراسان جنوبی پرداخت .
او تصریح کرد:دژهای اسماعیلی در خراسان جنوبی یکی از سازه های شگفت انگیز و خارق -العاده ساخته شده به دست اسماعیلیان در دوره سلجوقی است که آنها را به منظور دفاع از خود در برابر دشمنان اعتقاد و آیین های مذهبی خاص شان ساخته اند .
به گفته وی، دراین قلاع سازه های مختلفی ایجاد شده که در تعدادی از این سازه ها در برخی از دژها بنا به نیاز ساکنان به برش یا تراشیدن صخره و کوه اقدام کرده اند .
دست کندهای صوفیانه
\"دست کندهای صوفیانه؛معرفی چله خانه های دست کند در شهرستان درمیان استان خراسان جنوبی \" عنوان مقاله ای بود که توسط رقیه زعفرانلو کارشناس ارشد ایران شناسی اداره کل میراث فرهنگی خراسان جنوبی ارایه شد .
او با اشاره به اینکه خراسان جنوبی در شرق ایران قرار گرفته و از یازده شهرستان تشکیل شده است تصریح کرد :در این بین شهرستان های قاین، درمیان ،سربیشه و نهبندان دارای مرز مشترک با کشور افغانستان هستند .
زعفرانلو افزود:در روستاهای بنیاب و تخویج شهرستان درمیان تعدادی سازه دست کند وجود دارد که در جریان بررسی های باستان شناسی انجام گرفته ،در این شهرستان شناسایی شده اند .
به گفته وی این سازه های دست کند که در دل تپه هایی از جنس کنگلومرا 3 کنده شده اند در محل به \"چله خانه\"معروف هستند و فضاها و عناصر معماری موجود در آنها نیز تأیید کننده این وجه تسمیه است .
انتهای پیام/